Herşeyi ama herşeyi söyleyebiliyor benim çocuğum artık:) Mutluyum, gururluyum... Artık çok rahat anlaşabiliyoruz:) Şükür Allah'ım...
- Anne, piriçli mama yicem!
- Korkom ben...
- Bidaha pilav dök!!
- Çu ber!! ( Bunu uzun süre anlayamamıştık... Su ver demek )
- Anne yemicem...
- Dokuz hala koduz:)
Farkettiğiniz gibi bütün istekleri emir kipinde!!! Babamız uyarıyor şimdiden misin demesi konusunda? Bakalım ne kadar etkili olacağız?
Ve artık diyaloglara başladık... Bora ile Didem gibi:) Evimiz boyanıyor. Bu nedenle ananede kalıyoruz:) Anane memlekete gitti ama... Evi de bize kaldı:P Dün sabah ablama kahvaltıya inerken Berk'le konuştuklarımız...
- Aciyooo!!
- Neren aciyo oğlum?
- Munum...
- Ne oldu yoksa kırıldı mı?
- Kırıldı...
- Hıım , kim kırdı acaba?
- Babam :)
Tabii gülmekten kopan bir anne:) Bir gün önce, babası burnuna çarpmış galiba. Bünyamin hiç hatırlamıyor. Ama Berk kaçırmamış...
Tırmanmak
2 yıl önce