Çok yoğun geçen bir hafta sonuydu... Ve pazartesi sabahı Berk yeni bakıcı teyzesine gitti... Sabah küçük ablam annemde olduğu ve Berk bakıcıya giderken Zeynep'i gördüğü için bakıcıya bırakmadık. Ablam saat 11.00 gibi götürmüş. Yavrucağım ağlamış arkasından:( Ben aradığımda, merdivende beklediklerini söyledi bakıcı... Berk'in alışmasını bekliyorlarmış... Çok kötü oldum bunu duyunca ve başladım ağlamaya:( Yavrukuşum yaban ellerde ben işyerinde:( Off offf....
Daha sonraki aramalarımda sesi gayet keyifli geliyordu. Komşumuzun bir oğlu var. Ve Berk onu çok seviyor:) İsmail öğleden sonra okuldan gelince Berk'le oynamışlar. Ve şükür ki yemek de yemiş... Bu da ayrı bir mesele. İki gündür doğru düzgün yemek yemiyordu:( Çok öksürüyordu ve burnu tıkalıydı maalesef... Sadece bir ara İsmail baba demiş. Ve Berk başlamış babba babba diye ağlamaya... Az hasarla kurtardık dünü Allah'a şükür...
Akşam beni gördüğünde koşa koşa gelip sarıldı:) Ve tabii ben hala onun içim memmeyim:P Memme memme diyerek dolandı durdu peşimden:( Offf konuşmaya başlaması pek de iyi olmadı aslında. Her yerde, canı nerde isterse memme diyor... Tabii bütün gözler bize çevriliyor...
Bu sabah zor uyandı Berk ve attiii diyerek çıktı evden. Gayet keyifliydi. Ta ki komşunun kapısına gelene kadar:) Arkamızdan ağladı anne anne diyerek... Hala kulaklarımda ağlaması:( 3 hafta çabuk geçer değil mi?:)
Tırmanmak
2 yıl önce
