MUTLU YILLAR İBRAHİM BERK:)

Yarın yoğunluktan yazamam belki annecim... Uzun ara verdik bloğu güncellemeye ama doğum günü vesile olsun tekrar yazmak için:)

Benim canım oğlum 4 yaşında kocaman bir çocuk oldu artık:) Okula gidiyor, hergün çeşit çeşit faaliyetler yapıyor, boyuyor, çiziyor, kesiyor, yapıştırıyor:) Hergün daha fazla gelişiyor ve büyüyor... Minicikti doğduğunda. Nasıl bakacağım, ne zaman büyüyecek ve kendi kendine yetebilecek diye düşünüyordum... Artık o anlara geldik. Tuvaletini kendi yapıyor, yemeğini yiyor, dişlerini fırçalıyor, ellerini yıkıyor ve en önemlisi kendi kendine oynayıp vakit geçirebiliyor... Veee artık kendi istekleri , arzuları var... Pastasının üzerindeki resmi bile kendi dizayn etti:P Nasıl bişi çıkacak merak ediyorum:P

4 sene önce bu akşamı düşünüyorum da:P Nasıl da heyecanlıydım:) Eee ne de olsa ilk çocuk... Ama birlikte büyüdük ve geliştik İbrahim'le. Şimdi yine heyecanlıyız tabii. İbrahim'in bir kardeşi olacak... Allah'a şükür herşey yolunda. Sadece bu bebek daha yaramaz:P Anneyi 2 aydır mahvetti:P Her yediğini çıkaran hamilelerden oldum ben de:P Herkes bu sefer farklı mı olacak cinsiyeti dese de doktora göre erkek:P Tabii her an herşey değişebilir:) Netekim İbrahim Berk 'e de ilk 6 ay kız demişlerdi:P

İyi ki doğmuşsun kuşum. İyi ki doğurmuşum seni:) Ve BİZ SENİ ÇOK SEVİYORUZ:)

İLK GÜN!

İlk günü kazasız belasız atlattık. Sabah teyzesiyle birlikte götürdük kreşe. Tam kahvaltı saatine denk geldiği için gidişimiz, hemen kahvaltı eden arkadaşlarına katıldı Berk. Gayet masum bir şekilde kahvaltısını etti. Biz uzaktan seyrettik biraz ve çıktık. İşe dönünce hemen aradım. Bir sorun olmadığını o an derste olduklarını söylediler. Uyku saatinde arayıp öğretmeniyle görüştüm. Şükür ki sorun yokmuş. Sadece yemekler ve uyku esnasında teyzesini aramış:)

Akşam babası ve teyzesi almaya gitti. Ev ayakkabılarını bırakmak istememiş okulunda:) Ben gidince de biraz naz yaptı ve gününü anlattı. Bir tane daha İbrahim varmış. O çok yaramazmış, burnunu karıştırıyormuş:P Arkadaşlarıyla oynamış.

Yemek yerken biraz ağlamış. Kendisi yiyememiş ( ah ablam ah ), öğretmeni yardım etmiş. Uyurken de ağlamış:( Daha büyük yastık istiyormuş. Tuvaletleri çok sevmiş ( kendi boyunda ya ). Şarkılar söylemişler. Top havuzunda oynamış. Çizgi film seyretmiş. Kısaca kuzucuğum okulunu sevmiş:)

Ama ben çok kötüydüm dün:( 3 aylıkken bırakıp işe başladım ama bu ayrılık çok farklıymış... Ablama emanetti ve gözüm hiç arkada kalmamıştı. Şimdi ise aklım fikrim onda. Ne yaptı, ne yedi, nasıl uyudu, ağladı mı? Kızdılar mı? Bağırdılar mı yoksa? Off!!! Sanırım ben de alışacağım...

OKUY ZAMANI!

Sonunda Berk kreşe başlayacak:) Biraz daha büyüsün, aman kış geçsin, domuz gribi, kuş gribi, hastalık, hapşırık, tıksırık derken o gün geldi çattı:) 1 mart'ta bir aksilik olmazsa ( anne kreşte karar kılabilirse ) başlayacak... Görmeye gittiğimiz yerlerde hemen karıştı çocukların içine. Hatta eve gitmek istemedi bile. Ama o ilk gün ne olacak bakalım? Hayırlısı olsun ne diyelim.

Çok fazla hasta olmadan bu aya kadar geldik ( dilimi ısırayım ). Yaz gelse de rahat rahat gezebilsek. Evde olmaktan sıkıldık artık. İşler zaten yoğun, eve gelip tıkılmak mahvediyor beni. Yorgunluk desen had safhada. İznim gelse de tatil yapsam:P Yaşlandım galiba! Hiçbirşeye yetişemiyorum:)

NOTLAR.

Herşey yolunda arkadaşlar. Sadece işler çok yoğun ve bilindiği gibi nete sadece evde girebiliyorum:( Eve gel, yemekti, etrafı toplaydı, İbi'yle ilgilendi derken zaman çok çabuk geçiyor...

İbrahim, büyümeye devam:P Cumartesi günü iştahsızlık nedeniyle doktora gittik. Belki hastalık başlagıcıdır diye. Şükür ki bir sorunu yok. Doktor bağırsakları ne kadar hızlı çalışıyor dedi! Şaşırdık:) Daha 3 ay önce kabızlıktan şikayetçiydik biz:) Allah'a şükür kurtulduk bu durumdan.

Bıcır bıcır konuşuyor. Hep istiyor hep istiyor... Okula gitmek en çok istediği şey. Ama nisana kadar erteledik. Kreşi de bulmuştuk ama artık birkaç ay daha idare edeceğiz..

Akşamları sinemaya gitmek istiyoruz ama İbi bey izin vermiyor:) Bensiz gidemezsiniz diyor. Pazar günü küçük ablama bırakıp gidebildik. Onlar da Zeynep ve Metinle birlikte takıldılar:) Yanlarına gittiğimizde alışveriş merkezindeki oyun salonunda stres atıyorlardı:P

Şimdi tepemde, anne bırakta biraz oyun oynayayım bisayarda diyor:) Sıra onda!

DOOM GÜNÜ:)

Çok kötü yaa. Oğluşumun doom gününde bile yazamadım:( Kuşum artık büyüdü ve 3. doom gününü de kutladık... Aceleye gelen bir kutlama oldu ama olsun. Unutulmamak çok güzel. Biz bayram için İnegöldeyken ananemiz kuzumun istediği batman pastasını sipariş etmiş. Biz gelince ufak tefek yiyecekler hazırlayıp aile arasında kutlama yaptık. Berk hadi çabuk üflicem dedi durdu:)

3 sene önce kucağıma ilk aldığım zamanı hatırlıyorum da:) Minicikti! Şimdi kendi kararlarını verebilen isteklerini söyleyen bir çocuk oldu. Bebeklik resimlerine bakınca bu ben miyim anne diyor. Ne kadar da minikmişim diye gülüyor kendine:)

İyiki doğdun kuzum. İyiki bizim minişimiz oldun. Seni çok seviyoruz:)

BİR YIL DAHA:p

Bir sene daha geçti, bir yaş daha gitti:) Mutlu muyum? Evet, hem de çok:) Kuzum ve eşimle mutlu bir hayat yaşıyorum ve şükrediyorum!

KA-KA!

Akşam kendi isteğiyle kakasını lazımlığa yapan, onu tuvalete atıp, sifonu çekerek arkasından bay bay yapan bir çocuğum var :) Kakayı görüp de bu kadar sevineceğimi düşünmemiştim:)

Hemen arkasındanda artık okula gidebilirim anne değil mi diye de sordu:)